- КУЗАИ БАЛАНДИ СИФАТИ БО Сарпӯш: кӯзаи оби босифат, ки дорои сарпӯши бехатар барои пешгирӣ аз рехтан ё рехтани он мебошад.*Вақте ки шумо векселҳоро ба пасандоз мегузоред, он пулро аз худ мекашад, ба ҷои он ки шумо онро лағжонед.
- КУЛАЙ БАРОИ ТОЗА ВА НАЗАР: Тоза кардани кӯзаи чойи яхкардашуда, ки ба шумо вақти зиёд лозим нест.
КУЗАИ ШАРИБАИ АЪЛО: Кӯдакон ва калонсолон ин кӯзаи обро бо сарпӯше дӯст медоранд, ки рехтан ва нӯшидан осон аст.